Bugünmüş gibi hatırlıyorum – 1967 Altı Gün Savaşı başladığında, Alman Lisesi 12. sınıftan birkaç arkadaş, bugün artık aramızda olmayan sevgili Tahsin Şağışman’ın yazlığında birkaç gün geçiriyorduk… Yaz tatiline daha yeni girmiştik; hava güzel, deniz berrak, komşu kızlar da ümit vericiydi! Ne var ki 6 Haziran sabahı uyandığımızda, eve gelmiş gazetelerde moralimizi bozan manşetler görecektik: Arap haber kaynaklarına göre, 86 İsrail uçağının imha edildiği ve Mısır tanklarının İsrail topraklarına girdiği yazıyordu Türk basınında. Kahire ve Şam’da büyük halk kitleleri sokağa dökülmüş, kutlamalara girişmişlerdi; kendi radyolarını dinleyip savaşın kazanıldığını zannediyorlardı… Bunun ötesinde Başbakan Demirel, bu zaferi kutlamanın yerinde olacağını düşünüp, Mısır lideri Nasır'a "Bu tarihi günde yanınızdayız" içerikli bir mesaj göndermeyi yerinde bulmuştu!
Gerçekler, bir-iki gün içinde ortaya çıktı – bağımsız haber ajanslarının bildirdiği kadarıyla, 5 Haziran sabahı asıl İsrail ordusuydu, Mısır, Ürdün ve Suriye hava kuvvetlerini büyük kısmını daha havalanmadan imha eden; böylece hava denetimini tamamen ele geçirdi ve savaşın gidişi belli oldu...
Almanca’da güzel bir deyim var, “Yalanların bacakları kısadır” diye… Ne var ki dünya çapında siyasetçiler, bu kuralı ısrarla yok sayar. İkinci Dünya Savaşını Adolf Hitler, 1 Eylül 1939’da yaptığı şu tarihi bildirisiyle ilan etmişti: “Saat 4:45’de karşı ateşimiz başlamıştır!” – Polonyalı askerler, sözde Gleiwitz yayın istasyonuna saldırmışlardı… Oysa ki daha sonra anlaşılacağı üzere, bu “saldırıyı”, Polonya üniforması giymiş SS kuvvetleri gerçekleştirmişti. Keza, 1961’de Doğu Almanya lideri Walter Ulbricht, 15 Haziran tarihinde “Berlin’i bir duvar ile ayırmaya kimsenin niyeti olamaz!” demişken, Batı Berlin’in yalıtılmasına aynı yılın 13 Ağustos tarihinde başlama emrini verdi.
Hiç kuşku yoktur ki, bu tür siyasi yalanlar antik çağdan başlayıp günümüze kadar söyleniyor – ancak naçiz araştırmalarıma göre, özellikle ABD Başkan-“Pinokyo”ları* bu konuda en uzun burunlu olanlardır: Özellikle yakın tarihe bakacak olursak, Nixon (Watergate)’den başlayarak, Clinton (Monica Lewinsky) üzerinden (“Sadat’ın kitle imha silahları” diye atıp tutan) Bush Jr.’a kadar uzanabiliriz – ve tabii ki yalancılığın doruğuna Donald Trump’da ulaşıyoruz: ABD’nin saygın Washington Post gazetesinin bir araştırmasına göre;
dört yıllık görev süresi boyunca (bazı okurlarımızın akıl almaz hayranlığını kazanmış olan!?) bu Başkan, 30.573 adet gerçeğe uymayan bildirimde bulunmuştu (örn. Obama’nın ABD’de doğmamış olduğu, Covid-19 virüsünün tehlike içermediği veya küresel ısınmanın gerçek olmadığı gibi!).
Peki, bütün bunları niye anlatıyorum?
Rusya Başkanı Wladimir Putin’in
- tüm Batılı ülkelerin Ocak/Şubat aylarında Rusya’nın Ukrayna’ya saldıracağını beklediklerini açıklamalarına karşın, böyle bir öngörünün doğru olmadığını bildirmesi;
- yüzlerce Ukraynalı sivilin yaralanıp öldürülmesi, dahası kimilerinin soğukkanlı biçimde kurşuna dizilmesine karşın, sivillere asla saldırılmadığını belirtmesi;
- daha geçen hafta Batı Ukrayna’dan çekilip saldırıların artık ülkenin doğusundaki bölgelere yoğunlaşacağını belirtmesine karşın, geçtiğimiz Pazar günü Lviv kentinin sivil hedeflerine roket saldırılarının yöneltilmesi;
- bağımsız gözlemcilerin saptamalarına göre Rus orduları kayıplarının 13.000 askeri bulduğunu belirtmelerine karşın, bu sayıyı 1800 asker olarak sınırlaması;
- Rus Donanması’nın sancak gemisi Moskva’nın Ukrayna kuvvetleri tarafından batırılması ve çok sayıda ölü bulunmasına karşın, gemideki bir patlamanın sınırlı bir yangına yol açtığını ve ölen/yaralananların olmadığını açıklaması
… gibi yaptırımlarının, tarihten hiçbir ders almadığının diğer bir gösterisi olduğunun altını çizmek içindir – ve bu dersleri izlemeyenlerin, sınıfta kalacağı besbellidir.
___________________
* R.Schild: Pinokyo GWB’un “Monica”sı; Şalom Gazetesi, 24.03.2004, S.2
Comments