Sahneyi hayal edin: Papa, binlerce kişinin önünde Vatikan Meydanı'na adım atarak, sesini yükselterek, "Sevgili dostlarım, Hıristiyanlığı terk ediyorum. Roş Aşana'da Umana gidiyorum, Tel Aviv sokaklarında kardeşlerime tefilin takmaya, Yeruşalayim’de Tora öğrenmeye gidiyorum!" dese nasıl olur?
Bu sizi gülümsetiyor mu? Ancak bu haftaki Peraşaya bakınca tam olarak olan buydu! Midyan rahibi Yitro (monsenyör Yitro?), büyücülük ve her türden diğer putperestliklerde uzmandı. Firavun'un (yani neslinin en büyük tiran ve raşa'sının) baş danışmanı olması da O'nun büyüklüğünü gösteriyor. Sonra bir gün her şey değişti. Yitro, İsraeloğullarının hayatını yakından deneyimledi ve Tanrı'nın onları Mısır'dan çıkarmak üzere yaptığı mucizeleri duydu. Uygulayıcı bir Yahudi oldu ve neslin Tsadik'i Moşe Rabenu'ya yaklaştı.
Yani 2022'de Paraşat Yitro versiyonu çekiliyor olsaydı;
Papa'yı Israel topraklarında görebiliyor olabilirdik kafasında hangi tip kipa olurdu hiç önemli değil…
Yitro'nun bu cesur kararı Peraşaya ismi verilecek kadar değer taşıyor...
Bu arada... Herkes Mısır'dan göçün mucizelerini duydu, Mısırlıların başına gelen belalardan haberdar... Neden sadece Yitro Teşuva'yı seçti? Ya diğer halklar? Ya diğer rahipler? Yitro'yu "onu öne çıkaran" özel olan neydi?
Diğer halklar da Tanrı’nın büyüklüğüne ikna oldular. Aynı zamanda, mucizelerin yoğunluğu göz önüne alındığında, fazla seçenekleri de yoktu… Fark şu ki, Tanrı'nın büyüklüğü ve istekleri karşısında boyun eğecek kadar alçakgönüllü değillerdi.
Böyle bir hakikati tanımak ve ona tam olarak boyun eğmek bir güçtür. Yitro'nun gücü Emet'e yani gerçekliğe boyun eğmesidir.
Doğum günü bu haftaya düşen Breslevli Rabi Nathan'daki aynı elle tutulur teslimiyet ve Yitro peraşasi…
Yaşadığı dönemde sahip oldugu dini otoritesine, tsadik kişilerle dolu ailesine, genç yaşında yönetime geçtiği cemaatine rağmen kendi gerçekliğini bulmak için herşeyi terk etmesi… Breslevli Rabi Nahman'ın öğrencisi olmayı kabul etmesi... (yaşça O'ndan büyük olmasına rağmen) ve günümüze kadar bilgilerinin ulaşması için herşeyi yazıya aktarması ...Hayatını tehlikeye atması (evet malesef Hasidik akımın içinden ya da karşısından birçok kez onu öldürmeye teşebbüs ettiler) gerçekliğe boyun eğmesi…
Ve biz, Emet'e gerçekliğe boyun eğmeyi başarabiliyor muyuz? Gerçekliğimiz nedir? Tanrı'nın gerçekliğini ve hayatımızdaki yerini sorguluyor muyuz?
Yitro -yoter ekleme, daha fazla kelimesinin kökeninden gelir… Gerçekliğimizin bizlere ve dünyaya olumlu şeyler ekleyebilmesi dileğiyle...
Rav Avraham Ifrah'ın derslerinden derlenmiştir…
Comments