aydi kalk yürü canım, adım adım aferin canım....
Kaç aldın? Aferin canım...
Okulu bitirdin aferin canım...Ve hayatın içine girdin aniden hazırlıksız. İlk denemende işe giremedin. Halbuki her türlü şartlar uyuyordu. Şartlar uyuyor muydu gerçekten?
İlk aşkından ayrıldın. Halbuki ne güzeldi herşey. Güzel miydi gerçekten?
Taşındığın ilk evin damı aktı, mutfağı küçüktü, kaloriferleri yetersizdi. Halbuki ne şirin evdi.Şirin miydi gerçekten?
Başarının dayanılma hazzı ile büyütülen çocuklar, gelecekte ilk başarsızlıklarında ne yapacağını bilemeyen yetişkinler olarak karşımıza çıkıyorlar. Amerikali yazar Joseph Campbell der ki “Tökezlediğin yerde hazinen vardır”. Başarmamaktan çok korkuyoruz. Halbuki başarısızlıklarımız ile barışabilsek başaramadığımız her konuda kendimize pay çıkarmayı da öğreniriz.Ve bu bizi daima ileriye götürür. Tökezlediğin anda kendimizi bulma çabamız yeteneklerimizi keşfetmemizi sağlar. Bizi ileriye götürecek olan yapabildiklerimiz değil yapamadıklarımızıdır. Bu noktada yapabileceklerimizi geliştirmek, yapamadıklarımız ile sessizce rafa kaldırmak bir erdemdir.
Başarı odaklı yaşantımızda Don Kişot misalı rüzgara karşı meydan okumaların yorucu olduğunu hepimiz biliriz. Zaman zaman kontrolü başkalarına de devretmek zor olsa da imkansız değildir.
Bu noktada sorumlulukları paylaşmanın önemini bir kez daha vurgulamak isterim.
Başarmak için hep dış etkenlerim bizi güçlendirmesini beklemek ne kadar hatalı ise onları umursamamak bir o kadar yanlış olur. Biz hep bir rüzgarın gelip bizi iteceğini düşünür ondan medet umarız. Yapamadıklarımıza bahaneler hazırdır. Ya hava şartları uygun değilir, ya trafiğe takıldık. Belki de yaşam bize torpil geçmedi. İhtiyacımız yok bunlara tek ihtiyacımız biraz daha olumlu ve dürüst bakabilmek. Eksiklerimizin farkına varmak onları tamamlamamak için çaba sarfetmek bizi bir adım ileri götürecektir.
Bazen de peşinden koştuğumuz her ne ise bize gerçekten uygun değildir. Bazen fiziksel olarak uygun değildir, bazen duygusal olarak…Zaman zaman tarihi geçmişimiz, zaman zaman büyüdüğümüz ve yaşadığımız çoğrafi bölge…
E işte o dakikalarda dua ederim…
Tanrım bana yapabileceklerim için kuvvet
Yapamayacaklarım için dayanma gücü
İkisini birbirinden ayırmak için akıl ver…
Ve tabii ki kabullenme ile birlikte başarımı çiçek bahçesine çevirme yeteneği ile bahçemi ekmeye, çapalamaya devam etmem için gereken sevgi ve iradeyi benden esirgeme…..
Comments