TZAV – İÇİMİZDEKİ ATEŞ

Profesör, mezun olan sınıfına hayattan en iyi şekilde nasıl yararlanacaklarını anlatmak istiyordu. "Büyükannemin her cuma “Hamin” (Dafina/Sefarad Şabat Güveci) yemeği hazırlamasını izleyerek başarının sırrını öğrendim" der ve eline büyük bir tencere alır.

Öğrencilerine, “Hamin’e ne koyayım ?” diye sorar.

Biri, "Nohut ve Yumurta" der. Bir diğeri ekler "Soğan, havuç ve kereviz sapı"nı unutmayalım. En arkadaki "Kimyon, kişniş, maydanoz" diye seslenir. Profesör, "vay canına !" diye haykırır. "Hepinizin Hamin Şefleri olarak harika bir geleceğe sahip olduğunuzu görebiliyorum."

"Başka neler eksik?" diye sorar. "Sara, ah, evet, tabii ki," Su" der. "Doğru ! Başka başka ne eksik ?"

Sınıfta bir sessizlik olur. Zaten dolu olan tencereye başka bir şey eklenebileceği kimsenin aklına gelmiyordu. Profesör gülümseyerek, "Beyler" der. "En önemli şey eksik !"

Öğrenciler ona boş gözlerle bakıyorlardı. “Ateş eksik! Ateş olmadan, ne kadar çeşitli ve lezzetli malzeme koyarsak koyalım yemek olmaz…”

Tzav, içimizdeki Kohen’e hitap eder ve sunakta sürekli yanan bir ateşin tutulması talimatıyla başlar.

“……… Aarona ve oğullarına emret ……….Mizbeah’ın ateşi sürekli olarak yanmalıdır. (Vayikra 6:2)

Bu ateşin sürekliliği olmadan, tüm kurbanlarımız, dualarımız ve kutsal çalışmalarımız sona erer. Kalplerimizin sunağındaki bu ateş, tüm ruhsal uygulamaların ön koşuludur. Tzav, o en içteki ateşimize bakmamız konusunda bizleri yönlendirir.

Ateş sönerse, Kohenliğimiz değersiz olur.

Peraşa, Kohenliğimizi kutsayan bir törenle sona erer. Bu tören sırasında, kutsama koçunun kanı kulağımıza, elimize ve ayağımıza sürülür:

Kulağımıza, ezilenlerin feryadını ve kendi yüreğimizin içindeki o kısık sesi duyup karşılık verelim diye.

Elimize, kendimizi adaleti uygulamaya ve güzellik yaratmaya adayabilmemiz için ve nihayet

Ayağımızın üzerine, kutsiyet yolunda dikkatli ve bilinçli bir şekilde yürüyebilmemiz için….

Çünkü Yahudi Kadim Bilgeliğinde Tapınağın ibadeti üç güce dayanır. Kohen – Levi – İsrail. Baş harfleri “KLİ” (כלי) - “KABI” yaratır. Bu Kabın mükemmel - tam (tamim) olabilmesi için ve yaratılışın tüm bolluğunu çekebilmesi için bu üç gücü içermesi gerekir. “Kohen” (Sağ sutun) Verme ve Paylaşma – “Levi” (Sol sutun) Alma Arzusu – Adaleti yaratmak için yargılama. Ve “İsrail” (Orta sutun) Dengenin gücü.

Kalbin sunağının üzerindeki en içteki ateşin durumunu incelememiz, hayatlarımıza bakmamız ve o ateşi neyin desteklediği ve neyin söndürdüğü hakkında kendimize ciddi sorular sormamız gerekmektedir.

Ateş bize şöyle seslenir; "Kıvılcımı sen yaratmalısın.”

Yaratıcılığını ve coşkunu ateşleyen insanlarla birlikte ol. Okumaya ve öğrenmeye devam et. Güzel yerler ara. Zorlu ve ilginç projelerle kendi sınırlarını zorlamana izin ver. Müzik yap ve mümkünse bir eser yarat. Kutlamak için sebepler bul.

Ateş dinlendiğini görünce daha da cesaretlenir ve "yanmak için alana ihtiyacım var" der.

Açık Alanlar (Yaşam Nefesi). Rüzgar (Ruh). Gününüzün her dakikasını planlarsan ; sessizliği kelimelerle doldurursan ; hayatını bu kadar çok şeyle kaplarsan…..... yeterli alana sahip olamam ve benden yanmamı nasıl beklersin ?

Ateş bana açıldığında sormaya başlar; "Yakıt olarak ne kullanacaksın ?”

"Verdiğin sevgi ve aldığın sevgi... benim yakıtımdır. Çünkü sevgi ölüm kadar kuvvetlidir…... hiçbir nehir onu söndüremez, (Neşideler Neşidesi 86:7)

Ve ateş parlayarak ekler; "her gün ölü külleri temizlemelisin”.

Geçmişin çöplerinin içimde birikmesine izin verilirse temiz ve saf bir şekilde yanamam. Her sabah eski ve bitmiş olan külleri temizlemelisin.

Gençlik yıllarımda kendi kimliğimi bir türlü anlayamadığımda içimdeki ateşi hatırlıyorum. "Sormak, bir yerlerde bir cevap olduğuna inanmaktır... şüphe ettiğimiz için değil, inandığımız için sorarız"

Rabi Sacks’ın (z”l) ifade ettiği gibi; "İnanç cevapta değil soruda, uyumda değil uyumsuzlukta doğar"

“İman kesinlik değil, belirsizliğin varlığında Tanrı ile ve Tanrı için yaşamak ve kasırganın kalbinde bile Tanrı’nın sesini duyma cesaretidir”

Bu ateş, sadece Yahudiliğin temel inançlarına erişim sağlamakla kalmaz, kendimize de erişmemizi mümkün kılar.

Sevgilerimle – Shabat Shalom