Neden bazen teşekkür etmek bu kadar zor? Hayatımızdaki bu iyiliği görme yeteneği kolay bir eylem gibi görünmektedir. Oysa herkes için her zaman mümkün olmayabilir...
Birkaç gün sonra Hanuka bayramını kutlayacağız. Bilgelerimiz, bu 8 gün boyunca teşekkür etmenin işgal ettiği yerde ısrar ediyor. Hanuka dualarında söylediğimiz gibi, “geçmiş mucizeler için Tanrı'ya şükranlarımızı ifade ettiğimiz günler olarak belirlendi…”
Sahip olduğumuz her şey için, hayatımızdaki tüm olumlu olaylar için, sevdiğimiz tüm insanlar için, farkında olduğumuz tüm faydalar için ve aynı zamanda zevk aldığımız ve sık sık yaşadığımız tüm mucizeler için Tanrı'ya teşekkür etmeli ve övmeliyiz.
Hanuka bayramı, Bilgelerimiz tarafından tesis edilen son bayramdır. Breslevli Rabi Nahman bu bayramı Bikur 'holim'in (hasta ziyareti) bir biçimi olarak yorumlar: bu kış günlerinde, sürgünün sona erdiği bu dönemde, karanlığın çok yoğun olduğu zamanlarda, Tanrı evlerimize aydınlatmak için gelir. O'nun bu ziyareti, tüm hastalıklarımızı iyileştirme gücüne sahip. Çünkü evet, hastayız. Tanrı'yı görememekten ve ondan uzak kalmaktan, bu uzun ve acılı sürgünden dolayı hastayız. Tüm sorunlarımızın kökleri, Tanrı'nın iyiliksever elini keşfetme ve görme zorluğundan kaynaklanmaktadır.
Hanuka'yı tam anlamıyla yaşamayı hak etmek için, Bilgelerimiz bize bayram boyunca Tanrı'ya şükretmemiz ve övmemiz gerektiğini ve bunun sayesinde tüm yıl boyunca O'nu övüp şükredebileceğimizi açıklar. Minnettar olmak Yahudilerin özelliğidir. Yahudi, İbranice Yeudi, Leodot fiilinden teşekkür etmekten gelir.
Insan özünde minnettar bir varlıktır. Denemeler onu bunaltana ve Tanrı'nın onu sevdiğini görmekte ve hissetmekte zorluk çekmeye başlayana kadar.... Bu yüzden teşekkür etmek onun için bir meydan okuma haline gelir. Rav Nathan bize tam olarak, bir kişi Tanrı'dan uzak hissettiğinde, sorunlarla boğulduğunda ve dua etmenin bile zorlaştığı durumlarda, teşekkürün Tanrı'nın kendisine olan sevgisine olan güvenini yeniden kazanmasına izin vereceğini açıklıyor.
Teşekkür etmek Tanrı ile olan bağların yenilemesine izin verecektir, ama bazen teşekkür etmek neden bu kadar zor?
Önceki Şabatta okuduğumuz Peraşa Vayishlah'da Yaakov, Esav'ın meleğiyle savaşırken, sonunda ona adını sorar. Melek cevap vermiyor çünkü kötülük düzenli olarak maskesini değiştiriyor. Bizi Tanrı'dan her şekilde uzaklaştırmaya çalışıyor. Argümanları avının özelliklerine veya ruh haline göre değişiyor. Görevimiz onu dışarı atmak! Kim o? Bugün “hangi küçük ses beni teşekkür etmemeye, sorunlarıma odaklanmaya itiyor?”
Hepimizin kendi eğilimi ve zayıf noktaları var, bizi "gerçekten acınacak durumda olduğumuza" nasıl ikna edeceğini çok iyi bilen kendi iç seslerimiz var.
Yine Essav ve Yaakov'un buluşması sırasında, Yaratıcımıza şükran içinde yaşamamızı istemeyen bu kötü eğilime karşı koyabilecek bir sır daha keşfederiz. Yıllar sonra Esav ağabeyini tekrar gördüğünde ona “Çok şeyim var” der. Yaakov'un yanıtladığı şey: "Her şeye sahibim". İşin sırrı şu: Gerçekten de Esav elinde çok şey olduğunu biliyor ama bu yeterli değil. Yaakov'un bakışı tam tersi. Yaakov için “Her şeyin sahibi” O'dur ve her şeyin sahibine, kendisine bu nimetleri verdiği için şükreder.
Günlük hayatımızda şükretmekteki zorluk, genellikle şikayet etme eğilimimizden, kendimizi hayatın acımasız olduğu fakir insanlar olarak görmemizden kaynaklanır.
Hayır nankör değiliz ama yine de o kadar çok eksiğimiz var ki... Zorluk, hayatımızdaki "eksikliklerin" iyinin önüne geçmesi gerçeğinde yatmaktadır. Bize acınacağını fısıldayan bu küçük içsel yolda. Hayatın bize adaletsiz olduğunu, “eğer…. ve eğer… “o zaman” sonunda gerçekten mutlu olacağız…” diyen ses bizi hasta eder...
Hanuka bizi iyileştirmeye gelir ve bize iyileşmenin yolunun tam olarak şükretmek olduğunu hatırlatır. Mücadele ettiğimiz yerde, güvenimizi yeniden kazanırız ve bu karanlık düşüncelere karşı savaşarak Tanrı'nın sevgisinin kalplerimizde parlamasına ve böylece hayatımızı aydınlatmasına izin veririz. Hayatlarımıza olumlu bir bakış açısı geliştirmek için çaba gösterelim. Tanrı'nın bize cömertçe sunduğu iyiliğe karşı duyarlı olmak için bu yeteneği keskinleştirmeye çalışalım.
Maccabim'in bulduğu ve Rav Chmoulevits'in “Tanrı'dan bir öpücük” olarak değerlendirdiği bu küçük şişe saf yağ gibi, biz de Tanrı’nın günlük öpücüklerine karşı duyarlı olmayı öğrenelim
Hanuka Sameah az ponçik bol öpücükle...
Kommentare