Ayaklarımızın bastığı yerde yaşıyoruz. İki kalpliyiz. Gönlümüzün istediği yaşam ile gözümüzün gördüğü arasındayız. Gezdikçe daha da çok sevdiğim ülkemin halini gördükçe içim sızlıyor. Yatağından sürüklenip katledilen, evlerini basıp, bebeklerin çocukların kafalarını kesip, yakan, tecavüz eden, hamile kadının karnını açıp içinden bebeğini çıkarıp kurşunlayan, ailesini kurtarmak için üstlerine koşan köpeği kurşunlayan, partiyi basıp suçsuz insanları
acımadan tarayan ve de kaçırıp günlerdir nerede olduklarını bile bilemediğimiz, haber alamadığımız bir yere tıkan teröristlerin olduğu bir dünyada, kendinizi savunmanızı orantısız güç kullanmakla eş tutan, yalanlarıyla medyada boy gösterme derdine düşenlerin dünyasında ayaklarımız yere basarken, bir doğal afetten değil, nefretten sarsılıyor toprak burada.
Bugün gezmeye değil dünyanın haline, nefreti büyütüp kan isteyenlerin insanlığı getirdiği yeri göstermek istiyorum sizlere. Sanatla ve sadece sanatla.
Bu gördüğünüz çalışma evimin olduğu Ranana bölgesinin organize ettiği WALL of HOPE etkinliğinin bir parçası. Şehrin yaşayanları ve ülkenin sanatçılarıyla birlikte Rafi Baller’in mentorluğu altında 7 Ekim’de yaşanan katliamı ve kaçırılanları konu alan bir farkındalık çalışmasıdır. Sanatçılar simgesel görseller ve objeler kullanarak sandalyelerin ve duvarın üzerine eserlerini aslında duygularını çizdiler. Her sandalye bir yaşam öyküsü ve insanlığın ayıbı olarak burada yerlerini aldı.
Ranana belediyesi bu çalışmanın paylaşılmasıyla kaçırılan 222 canın geri dönüşü için birlik, destek ve umut mesajı vermeyi hedefliyor.
Başka sözcüğe gerek yok, bakın resimlere, duyun sesleri.
Siz anladınız demek istediğimi.
Acının tarifi olmaz, savaşın kazananı olmaz. Olan her zaman kayıplarımıza ve yüz yıllarca içimizde daha da derinlere gömülen acımıza olur.
Yaşam bize bir ödül, biz onu cehennem edenlerin arasında yaşıyoruz.
Bu farkındalığı yerinde görmek isteyenler için adress: Google Map’e Ha-Prakhim 28 Ranana yazarsanız duvar önünüze çıkacak
Comments