Bugün aslında 7 Ekim’e kadar sıradan insanların, yaşamlarını değiştiren öykülerini yazacağım. Maalesef “mutlu son”lar her zaman okuyamayacağız.
Bir baba kızından eğlenmek ve dans etmek için gittiği partiden “yardım” mesajı alsa, eş zamanlı kendi evinde de “sirenler” çalsa ne yapar? Mesaja aksiyon alarak cevap verir.
“Geliyorum!”
Rishon Lezion'dan 51 yaşındaki Mark Mordehay Peretz, kızından gelen mesajla yola çıktığında tarihler 7 Ekim 2023 Cumartesi sabahının erken saatleriydi. Evde diğer çocuklarını eşini bıraktı. Supernova müzik festivalinden kurtarmaya çalıştı.
Kızı Maya ile telefonda konuşurken kızının sesindeki dehşeti iliklerine kadar hissetti.
Bu arada evde bıraktığı oğlu Gilad ile telefonda konuşup eve durum hakkında elindeki bilgileri veriyordu.
Gilad, babasıyla sabah 9 gibi telefonda konuşurken, hat kesilmeden önce Mark'ın "Hayır, ben İsraelli’yim. Ben İsraelli’yim… Beni vurmayın!" diye bağırdığını duyduğunu söyledi. Aile, IDF üniformaları giymiş Hamas teröristleriyle karşılaştığını ve çok geç olana kadar farkına varmadığını düşünüyor.
Mark, cesedi bulunup teşhis edilene kadar yaklaşık bir hafta boyunca kayıp olarak kabul edildi. 13 Ekim'de Rishon Lezion'da toprağa verildi.
Freshmarket süpermarket zincirinde müdür yardımcısı olan Mark kızının kaçıp kurtulabildiğini öğrenemeden katledildi. Ardında eşi Nirit ve çocukları Gilad, Tomer ve Maya, annesi Gisele ve kardeşleri David ve Yitzhak tarafından geride bıraktı.
O, dünyadaki en iyi insan. Gelini Jessica Cohen, The New York Post'a, "O sabah evden ayrılmadan önce iki kere bile düşünmedi," dedi. "Bütün kalbi ailesidir."
"Hayatı boyunca ailesiyle, annesiyle, kardeşleriyle, kuzenleriyle ilgilenen bir insandı; bir sorunu olan herkes önce babamı arar çünkü her şeyi nasıl çözeceğini bilen biridir," dedi. "Sadece bunu söylemiyorum; o sabah beni sebepsiz yere kurtarmak için dışarı çıkmadı, o öyle biri, etrafındaki herkesi kurtaran biri."
“Babam koruyucu bir adamdı, annem Nirit ile birlikte hayatımız boyunca bizi sarmaladılar," dedi. “Babam her zaman üçümüzle ilgilenirdi, eve boş bir elle dönmezdik, annemle o her zaman bizi beklerdi. Her sorunda veya zorlukta ona giderdik.” Maya’nın babasının ardından söyledikleri, verdiği röportajlar okuyan herkesin kalbine dokundu.
Bu satırları savaşın 334. günü kaleme aldım. 101 rehinemizin en kısa sürede dönmesi dileklerimle.
Yelda Abudara PENSO
Comentarios