Bazı konular vardır ki, o denli ciddi ve acı olmasalar, onlara kahkahalarla gülesim gelirdi… “Gazze halkına soykırım” gibi mesnetsiz, saçma-sapan ve köküne kadar siyasi olan bir iddia için onlarca ciddi hukukçu, binlerce kilometre uzaktan gelip Den Haag’da toplanarak, kimilerinin peruklarını takıp, uzun uzun suçlama ve savunma yapmaları – ve sonunda 17 yargıçtan suya sabuna dokunmayan bir açıklamanın gelmesi, keza İsrael’e sanki daha insancıl biçimde savaşmasını salık vermiş olmaları gibi!..
Daha da gülünç olanı, Uluslararası Adalet Divanı’nın bu 17 saygın yargıcı arasında bulunan sadece birinin, Ugandalı Julia Sebutinde’nin, davacı Güney Afrika’nın tüm savlarına olumsuz karar vermesiydi – İsrael temsilcisi Aharon Barak bile ikisini yerinde/olumlu bulmuşken! Tabii ki Uganda’nın BM Daimî Temsilcisi Adonia Ayebare, kararlar açıklandıktan hemen sonra "Yargıç Sebutinde'nin UAD'de verdiği karar Uganda Hükümeti'nin Filistin'deki duruma ilişkin tutumunu temsil etmemektedir" dedi – “dost” bir Afrika ülkesinin iddiası üzerine başka ne diyebilirdi ki..? Kendimi zor tuttum!
Ya “insanlık dışı üç H”ya (Hamas, Hezballah ve Huti’lere) manen ve maddeten destek verdiğini açıkça beyan etmiş olan İraaan (doğru telaffuzu öyledir!) hükümet sözcüsünün, ABD güçlerine Irak ve Suriye’de son haftalarda sürdürülen, bazıları ölümcül olmuş saldırıların “arkasında olmadıklarını” bildirmesine gülmez misiniz?
Geçen gün, Türkiye’de yaşamakla birlikte, İsrael konularını 45-50 yıl önce aliya yapmış olan dostlarımızdan en az daha iyi bildiğini ima eden başka bir arkadaşın “Bibi Gazze’ye yerleşimin söz konusu OLMADIĞINI, böyle bir kararın sadece hükümet adına alınabileceğini söyledi.” şeklindeki bir mesajını gördüm. İçinde zaten bir oxymoron barındıran bu şaşılası söylemin, İsrael’in dünya kamuoyunda şu sıralarda gittikçe yitirdiği imajını daha da kötüye çekeceğini bile bile dile getirilmesi, ayrıca gülünç değil mi sizce?
Peki, görevi “Filistinlilere yardım”(?!) olan UNRWA’nın Başkanı, İtalyan/İsviçreli Philippe Lazzarini daha geçen hafta Hamas-sever BBC radyosu ile yapmış olduğu İsrail karşıtı söyleşisini sanki doğrulayan, en az 12 UNRWA çalışanının 7 Kasım pogromuna fiilen katılmış olmalarına ne diyelim? Bu (aslında şaşırtıcı olmayan) gelişmeye sadece acı acı gülümseyerek, Signore Lazzarini’nin beklenen istifasının ardından Lugano’da bir ristorante açıp, lasagne ve rösti servis etmesini dileyelim!
Copyright: Parlamentsdirektion/V.Coeln, Foto:J.Zinner
Gelelim, Almanya ve Avusturya’nın 27 Ocak Soykırım Anma Günü’nde yineledikleri aşırı tepkiye. İstanbul Alman Başkonsolosluğu’nun cephesine gerilen “WE REMEMBER” asısı (=afişi), keza aynı savsözün Avusturya Parlamento Binası’nın cephesinde dev ışıklarla yansıtılması da kimilerine aslında gülünç gibi gelebilir… Dahası, bundan birkaç yıl önce Viyana’da yaşamakta olan bir Yahudi’den duyduğum “Keşke Şoa olmasaydı da bu kıyıcı ülkeler o denli Yahudi yanlı davranmasalardı…” şeklindeki ilginç yorumu da beni hem gülümsetti hem de üzdü. Ama gene de böylesine erkin hükümetleri olan bu iki ülkeye şapka çıkarmadan edemiyorum – benzer soykırımlarda bulunmuş olan başka ülkeler de keşke bu denli açık yürekli ve duyarlı davransalar…
***
Soykırım, genocide, holocaust ve şoa demişken – kimi kurum ve derneklerimizde yılda iki kez (27 Ocak ve Yom haŞoa’da) özenle hazırlanıp kâğıda dökülmüş ve anma toplantılarında okunan metinler ile karşı karşıya kalıyoruz… Bu insanlık dışı eylemleri gençlerimize anımsatmak çok yerinde bir adımdır. Ancak bence asıl önemli olan, tüm bunları birbirimize anlatmaktan öte, “geniş” (olarak adlandırılan!) topluma yönelik eğitim ve tanıtımdır. Türkiye gibi cehaletin diz boyu gezdiği bir ülkede, Alman konsolosluklarında bu yıl ilk kez gördüğümüz “WE REMEMBER” asısını, “NAZİ DÖNEMİNDEKİ YAHUDİ SOYKIRIMINI ANIMSIYOR VE KINIYORUZ” olarak görmek isterdik – ve umarım bu çağrı, önümüzdeki yıllar için yön verici olur! Eğitime gelince, Şoa’nın Türk ders kitaplarında yer almasını sağlamak, hepimizin ve özellikle Türk Yahudi Toplumu’nun önemli görevlerinden olsa gerek…
Comments