Değerli okurlarım, geçen haftaki yazım üzerine (“Self hating Jew”lar hakkında birkaç söz…)
özel email adresime gelen tepkilerin bazılarına buradan yanıt vermek gerektiğini düşünüyorum; özellikle Roni Margulies ve Avlaremoz portalı hakkında yazdıklarımla ilgili olarak… (Prof. Finkelstein veya Bernie Sanders’tan “şimdilik” herhangi bir tepki gelmedi! 😊)
Margulies konusunda, onu daha çok şiirlerinden bilen Şalom Dergi’nin değerli bir yazarı “Ölenlerin ardından çok nadir konuşurum. Ölmeseydi başkaydı, o zaman yerebilirdim belki” tepkisinde bulunmuş; Avlaremoz’un çok bilmiş bir yazarı ise “…etik kurallara haiz…” olmadığımı belirtiyor, keza dile getirdiklerimi “Cevap veremeyecek birini çeşitli şekillerde itham etmek ve yermek genellikle düşük bir davranış…” olarak tanımlıyordu…
Bu tepkilerin ilki, efendice ileri sürüldüğü için, öznel olmakla birlikte kabul edilebilir kuşkusuz – keza ben, bu tutumu aşırı duygusal bulduğum için, aynı fikirde değilim ve daha nesnel/eleştirel davranmayı yeğlerim… Avlaremoz yazarından gelen diğer tepki ise, kaba ve saygısız biçemde kaleme alındığı gibi, belli ettiği talihsiz bir bilgisizlikten kaynaklanıyor – zira yazarı, şunların bilincinde değildi:
- Türkiye’nin saygın edebiyat dergisi kitap-lık’ın Kasım-Aralık 2018 sayısında yayımlanmış olan beş sayfalık Yahudilik, edebiyatta bir meta mıdır? başlıklı inceleme yazımda, Margulies hakkında (ölümünden beş yıl önce) benzer ve daha kapsamlı eleştirilerde bulunmuştum – isteyen oradan bulup, okuyabilir…
- Gene Margulies’in 11 Mart 2016 tarihli AGOS gazetesindeki ‘Tökezleme Taşları’ ve soykırımlar başlıklı yazısında şu aşırı ve (‘bold’ olarak vurguladığım) yanlış bilgileri savunuyordu: “Yahudi Soykırımı’nı ayrı, istisnaî, tek ve benzersiz bir olay olarak anlatmak, Siyonist hareketin geliştirdiği ve her fırsatta uyguladığı bir taktiktir. Bu sayede, ‘Biz Yahudiler eşi menendi olmayan bir vahşete uğradık, başka hiç kimse böyle bir felaketle karşılaşmadı, biz farklıyız, her istediğimizi yapma hakkımız vardır, canımızla kazandık bu hakkı’ diyebileceğini düşünür. Ve yıllardır demektedir.” Dahası, 1915 Ermeni tehcirini Yahudi soykırımı ile eşit tutmaya yeltenen bu yazıdan bir gün sonra Beyoğlu’ndaki bir panelde karşılaştığımızda, kendisini bu kasıtlı suçlaması ile yanlış benzetmeden dolayı alenen eleştirmiştim.
- Benzer şekilde, 13 Ocak 2013 tarihinde bir derneğin Balat Hastanesi’ndeki Pazar Sohbetleri etkinliğinde Roni Margulies konuk olarak bir konuşma yaptığında, bu köşede de aktardığım Şiir, Yahudilik Vesaire kitabında yer alan, kendi dini hakkındaki çelişkili cümlelerini yüksek sesle okumuş, onu orada bulunan annesi ve kız kardeşinin de önünde, yazdıklarında daha dürüst olmaya davet etmiştim.
Ne var ki rahmetli Roni kardeşimiz (Avlaremoz yazarının belirttiği gibi “yoldaşım”ız değil!), edebiyat çevrelerinin ilgi ile izlediği kitap-lık’taki yazıma ne bir tepki belirtmiş, ne de bu etkinlikteki çıkışım üzerine herhangi bir anlamlı yanıtta bulunmuştu, AGOS yazısı eleştirime ise abuk-sabuk bir şeylerle karşılık verdi!
Avlaremoz yazarının “iş başa düştü” olarak başladığı yanıtının bir bölümü düpedüz gerçeğe aykırıdır, örneğin yoldaşını “Yahudiliği ile barışık” olarak tanıtması gibi… Hamas’a karşı Gazze savaşını soykırım ile suçlayan portalında kalem oynatan dindaşları hakkında dile getirdiklerime ise, karalama dışında ağırlık içeren hiçbir saptamada bulunamazken, kendilerini bir “Yahudimetre” ile ölçtüğümü savlamakla, bu yazısının tek özgün, gülümseten sözcüğünü yaratmış!
Aslında kendisi gibilerini muhatap görmek, onlarla polemiğe girmek abesle iştigaldir – çünkü bu yabansı tutumlarından vaz geçmeleri olası gibi görünmüyor! İşte onun için de şahsına doğrudan yönelmiyorum – ona kalem arkadaşlarıyla birlikte sadece şu bilmeceyi sunmak isterim: Macaristan Başbakanı sağcı Viktor Orban’ın, Avrupa Birliği dönem başkanlığını devraldıktan hemen sonraki ilk ziyaretini, AB kökenli silahlar ile savaşılan Rusya’nın Başkanı Putin’e yapmış olması, Avlaremoz yazarlarının fikir ve davranışlarıyla acaba nasıl örtüşmekte?!
***
Değerli okurlar, çocukluğumuzda “yaza yaza, yaz geldi!” denirdi ya – affınıza sığınarak, yazılarımı bu yaz aylarında biraz seyrekleştirmeyi düşünüyorum. Sağlıcakla kalın…
Robert Schild
Comments