Denge dediğin 5 harfli bir kelime. Aslında bir harfi de iki kere tekrar ediliyor. Ses uyumuna sahip bir kelime.Basit gibi görünse de yaşıyan her varlık için denge hayati bir önem taşır.İnsanları dengede tutan eşsiz bir sistem vardır.Son derece olağan olarak çalışan bu özellik aslında pek çok unsurun kusursuz çalışmasının bir sonucudur. Dengede isek ayakta durabilir, yürüyebilir ve hatta koşabiliriz. Dengede isek dogru karar verir,düşüncelerimizi yönetebiliriz.
Doğada ise dengeyi doğanın kendisi kurar. İnsan müdahalesi olmaksızın doğada varolan bütün organizmaların kendi kendilerine bir döngüyü oluşturduklarını şaşkınlıkla izleriz. Ekolojik denge de dediğimiz bu durum insan eli ile bozulmaya son derece yatkındır. İnsanoğlu kendi menfaatleri doğrultusunda da bu dengeyi bozmayı kendinde hak görür. Ancak iş işten geçtiği zaman kızılderili atasözünü hatırlar. “Son ırmak kuruduğunda, son ağaç yok olduğunda, son balık öldüğünde beyaz adam paranın yenmeyen bir şey olduğunu anlıyacak.”
Fiziksel dengenin yanısıra ruhsal dengenin de yaşamın içinde var olması kişinin kendisi ile barışık olmasını sağlar. Fırtınada sallanan ağaçlar zorluklarla savaşarak varolurlar. Halbuki kuşlarda bu özellik o kadar baskındır ki dengeyi sağlamak için hiç zorluk çekmezler.
İşte kendi kendimize sormamız gereken soru ağaçlar gibi miyiz yoksa kuşlar gibi mi?
Dengeyi sağlamak bize zor mu geliyor yoksa doğal mı?
İş hayatımızı, sosyal hayatımızı, kültürel faaliyetlerimizi, eğlencemizi dengeliyebiliyor muyuz? Yoksa kantarın topuzu bazen kaçıyor mu?
Bu soruların cevabını verirken dürüst olmamız gerekir ise dönem dönem kendi iç dünyamızda bazı eğilimlerin bizi yönettiğini görebiliriz. Ölçüyü kaçırmak yaşantımıza zarar verir…
Dengede kalmak deyince aklıma hep ip cambazları gelir. Dengeye dayanan bu heyecan verici,tehlikeli gösteri her zaman etkileyicidir. Beceri ister, konsantrasyon gerektirir, ustalık ve çalışma gerektirir. İp cambazları için denge bir yaşam tarzıdır. Denge onların ekmek parasıdır.İp cambazlarının en büyük özellikleri bedenlerinin her bir parçasını kontrol ediyor olmasıdır.Tıpkı bizler gibi hayat bir denge oyunu.Cambaz biziz. İp ise hayatımız. Aşkımızı, nefretlerimizi, sevinçlerimizi, üzüntülerimizi, korkularımızı, hırslarımızı dengelemeye çalışırken iç huzurumuz ile barışık kalabiliyorsak mutluluğun kapılarını aralıyoruz demektir.
Dengeyi bulmak kolay degildir. Dengeyi bulmak için bazen küçük parmağın tırnağı ile duvara dokunmak yeterli iken bazen dağlara yaslanmak gerekir. Dengenin bozulması an meselesidir.
Hayatınızı zehir edecek o anlarda dayanacak gücünüzün hiç bitmesin
Comments