Bu şabat okuyacağımız Korah (קרח) peraşasında, Moşe kişisel bir isyan girişimi ile karşı karşıya kalır.
Moşe’nin kuzeni Korah ve Reuven kabilesinden ileri gelen Datan, Aviram ve On Ben Pelet başkanlığında 250 kişi:
Moşe ve Aharon’a karşı toplanırlar ve onlara, “size yeter artık, bütün cemaat kutsaldır, ve Ad. onların içindedir. Neden Ad.’ın topluluğuna üstünlüğünüz olsun” derler. (Bamidbar 16, 3)
Bu şekilde başlıyan bu krizde Moşe secde ederek Tanrı’ya sığınır ve hehalde Tanrı’nın verdiği fikirle bu 250 kişilik grubu, ertesi sabah uygulanacak bir denemeye devet eder. Bu isyancılar ve Aharon, tütsü (קטורת) sunacaklardır Tanrı’ya. Bu şekilde, Tanrı seçtiği kişiyi belirliyecektir.
Moşe, bu deneyimin sonucunda yine Aharon’un Kohen olarak belirtileceğini bildiğinden isyan başkanlarına ayrı ayrı baş vurup onları caydırmaya çalışır.
Bilindiği üzere Korah Levi kabilesindendir ve Mişkan çadırında hizmet etmek gibi şerefli bir vazife sadece bu kabileye verilmiştir. Moşe, Korah’ın bu vazife ile yetinmesi gerektiğini ve Aharon’un büyük Kohen görevine Tanrı tarafından atandığını anlatmaya çalışır ona. Bu açıklama Korah’ı isyanından caydırmaz.
Diğer taraftan Moşe Datan ve Aviram’ı davet eder. Onlar, Moşe’nin milleti vaad edilen topraklara getirmemekle suçlayıp bu daveti red ederler.
İsyan liderlerinin dialogu redetmeleri,
Moşe’yi çok kızdırır. Ad.’a “adaklarını kabul etme. Onlardan bir eşek bile almadım. Onlardan birine bile kötülük etmedim” der. (Bamidbar 16, 15)
Ertesi sabah, 250 isyancı ve Aharon, tütsü ile dolu kürekleri ile Mişkan çadırının önüne gelirler. Büyük bir halk grubu da olayları yakından takip etmek için toplanır. Bu anda Tanrı, hiddetini Moşe ve Aharon’a bildirir ve hem isyancıları hemde seyre gelenleri yok edeceğini söyler. Bunun üzerine Moşe ve Aharon:
Secde ederler. “Ey, bütün canlıların tanrısı, bir kişi suç işledi diye, bütün cemaate mi hiddetleneceksin?” derler. (Bamidbar 16, 22)
Tanrı Moşe ve Aharon’un bu savunucu sözlerini göz önüne alır. Cemaatin Korah, Datan ve Aviram’ın çadırlarından uzaklaştırılmalarını emreder. Moşe cemaati uzaklaştırırken, isyancıların tabii olmıyan bir şekilde öleceklerini söyler ve ardından “toprak ağzını açar ve onları ve onlara ait her şeyi yutar”.
Bu olağın üstü sahne karşısında, seyretmeye gelen halk korkuyla kaçar.
Tanrı, İsrael oğulları ve Moşe üçgeninde, yine Moşe, bir taraftan isyancı 250 kişiye hiddetlenirken, diğer taraftan isyan liderlerine karışmıyan cemaati kurtarır.
Ne var ki, ertesi sabah İsrael oğulları, Korah’ın tarafını tutmayı ima edercesine, Moşe ve Aharon’u isyancıları öldürmekle suçlarlar. Bu Tanrı’yı hiddetlendirir ve bir salgın sonucu millet ölmeye başlar. Moşe bir defa daha Tanrı ile İsrael oğulları arasına girer ve Aharon’a tütsü adağını yapmasını emreder. Bu ruhani derman, salgını durdurur.
Tanrı, İsrael oğulları ve Moşe üçgeninde, Moşe’ye (ya da Tanrı’ya) karşı isyan teşebbüsüne rağmen, bir kez daha Moşe milletini kurtarmayı başarır.