Bu şabat okuyacağımız Tazria (תזריע) peraşası, kutsiyetle ilgili birkaç konuyu daha tanımlamaya devam eder.
Kutsiyetle ilgilenen erkek veya kadın herkes Taor (טהור) olamalıdır. Bu kavramla manevi temizlikten bahsedilmektedir. Her ne kadar, saf, temiz gibi Türkçe kelimeler tercüme olarak kulanilabilirse de biz “taor” kelimesini kullanacağız. Taorun zıddı Tame (טמא), manevi temizliğin aksini belirtir. Toraya ve de talmuda göre “tame” olmanın birkaç derecesi vardır. Tora ne gibi durumlarda bir erkeğin veya bir kadının hangi derece tame olacağını tanımlarken, tame olan bir kimsenin taor olabilmesi için ne gibi bir süreçten geçmesi gerektiğini de belirtir.
Peraşamız doğum yapan bir kadının tame ve taor durumlarına nasıl girip çıktığını anlatarak başlar.
Hamile kalıp doğum yapan bir kadın erkek çocuk doğurmuşsa yedi gün tame sayılır. Çocuğun sünnet edildiği sekizinci günden itibaren kocasına karşı bu sıfattan kurtulma imkânı vardır. Doğan çocuk kız ise kadın on dört gün tame sayılır. On beşinci günde kocasına karşı bu sıfattan kurtulma imkânı vardır. Ancak peraşamız bunun nasıl olacağını belirtemez. (Daha ilerki bölümlerde bunun kadının mikveye girmesi ile sağlandığı yazılıdır.) Erkek çocuk için sekizinci günden itibaren ve kız çocuk için on beşinci günden itibaren, doğum yapan bu kadının kutsal sayılan nesnelere dokunması henüz mümkün değildir. Buna rağmen Tora bu ara durumu “ימי טהורה” (Yeme taora - taor günleri) olarak isimlendirir. (Kocası için, mikveye gitme şartı ile, taor ancak kutsiyetle ilgilenmek için, mikveye gitse bile, henüz taor değil.) Yeme taora erkek çocuk için 33 gün kız çocuk için 66 gün sürer. Bu dönemden sonra kutsal sayılan nesnelere karşı da taor olabilmek için ola ve hatat cinsinden iki kurban getirmelidir bu kadın.
Günümüzde kurban adamak mümkün olmadığından doğum yapmış bütün anneler yeme taora döneminden daha yüksek bir “taor” mertebesi gerektiren kutsiyetlerle ilgilenemezler. Her ne kadar bu sebepten değilse de gününüzde erkeklerin de, taor olmadıklarından, kutsiyetle ilgilenmesi mümkün değildir.
Peraşamızın devamı, leke şeklinde görülen bir nevi deri problemlerinin, kohenin kontrolünden sonra, insanı “tame” durumuna sokacağını yazar. Bu konunun ibranice başlığı Tsaraat (צרעת). (Günümüz ibranicesinde bir deri hastalığını belirten צרעת kelimesi ile hiçbir anlam ilişkisi yoktur.) Bu cins tame durumuna maruz kalanlar, kutsiyetle ilgilenemezken, hatta lekelerden kurtulana kadar yerleşim bölgelerinden uzaklaştırılırlar. Bilginlerimiz derideki özel problem grubuna dayanan tame olma durumunun sadece manevi bir manası olduğu görüşündedirler. Dolayısı ile bu gün bilinen deri problemlerinin hiçbirinin “tame” sıfatı ile bir ilişkisi yoktur.
Kutsiyetle ilgilenebilmeyi mümkün kılan “taor” kavramı ve kutsiyetle ilgelenmeyi engelliyen “tame” kavramı talmudun değişik bölümlerinde Torada yazılı tanımlamalarına göre tartışılır ve analiz edilir. Günümüzde uygulanma çerçevesi çok kısıtlı olan bu konular Mişna öğreniminin en karmaşık bölümlerindendir (סדר טהרות). Hatta bu Mişnaların büyük bir bölümünün Talmud açıklaması yoktur.