Pesah, Mısırdan çıkışı özgürlük olarak tanımlarken, şavuot bayramında toranın alınmasıyla yeni bir köleliğe geçtiğimiz düşünülebilir. Mısırda firavunun kölesiyken, maddenin bağımlısıyken, çölün ortasında İsraelogulları Tanrı’nın varlığını en yakınlarında hissederler ve toplumsal olarak “Naase ve nişma “ diyerek toranın kurallarını yapma ve anlama konusunda bir söz verirler. Bu almış oldukları büyük sorumluluktan zaman zaman uzaklaşırlar, manevi olarak yaşanan bu uzaklaşma, çoğu zaman fiziksel olarak da bölünmelerle, kayıplarla sonlanır. Tanrı her seferinde yeniden doğru yola koyabilmek için liderler gönderir ve öze dönüş konusunda halkına yardımcı olur.
Elul, ibrani takvimine göre en son aydır, hakkımızda yargıların verildiği gün olan Roşaşana’dan önce öze dönüş için uygun bir zamandır. İbranice “teşuva” olarak adlandırılan öze dönüş için üç aşama gereklidir. Birinci aşamada hatalarımızı fark etmek, eksiklerimizi görmemizi sağlayan bir farkındalık gereklidir. İkinci aşamada bu hata ve eksiklikler konusunda duyulan bir pişmanlık vardır. Üçüncü aşamada ise farkına vardığımız hata ve eksiklikler için duyduğumuz rahatsızlığı düzeltmek için planlar yapmak, kararlar almak gerekir.
Teşuva- öze dönüş geçmişin hatalarını, eksiklerini görerek, geleceği değiştirmek için, şu anda bulunduğumuz yerde, düşündüklerimiz ve aldığımız kararlardır. Tanrı, bizden geçmişte kalmamızı, nostalji yaşayıp, vicdan azabı çekerek yaşamamızı istemiyor. Geleceğin kaygılarıyla umutsuzluğa kapılmamızı da istemiyor. Teşuva, değişimin mümkün olduğu tek zamanın şimdi olduğunu bize öğretiyor.
Elul kelimesini oluşturan harfler (Alef - lamed - vav- lamed) ve çağrışımları bizlere öze dönüş konusunda bazı fikirler verebilir. Alef, yani başlangıçta kendimizce doğru bildiklerimiz, seçtiğimiz yollar olabilir. Lamed (öğrenmeye yönlendirme) her seferinde durup kendimizi, yaptıklarımızı gözden geçirmemiz gerektiğini hatırlatır. Hatalarımızı eksiklerimi farkettigimizde (vav- çengel) devreye girer. Çengel şekline baktığımızda düz bir yolda yürürken bir anda geri dönüş yapan bir araca benzer. Sonrasında ikinci lamed harfi karşımıza çıkar. Hatalarımızdan geri dönerken de öğrenmeyi ve yeni kararlar almamız gerektiğini öğretir.
Öyleyse Elul ayı hatalı olduğunu düşündüğümüz düşünce ve hareketleri fark etmek için bir arayış zamanıdır. Bunun için kendimizi tanımak ve Tanrı'nın yardımını istemek gerekmektedir. Kendimizi tanımak için ruhumuzu uyandırmaya ihtiyaç duyarız. Şofar sesleri, bizlere bu konuda yardımcı olur. Şofar çalınırken dar olan bölümünden hava uflenir ve geniş olan bölümünden ses duyulur. Tanrı da bizden bunu ister: Daraldığımız noktalarda onu çağırmamızı, yardım istememizi bekler. Bu sayede onun sesini duyabilir ve rahata ulaşabilirsiniz demek istiyor.
Elul kelimesinin harfleri “Ani ledodi, vedodi li-ben sevgilime aitim ve sevgilim de bana “ (ezgilerin ezgisi 6:3) cümlesini hatırlatır. Yeni bir seneye dair beklentimiz, Tanrı ile ilişkimizin bu yönde olmasıdır. Önce ben sevgilime ait olmalıyım, kendimi gözden geçirip özüme dönmeliyim, tora'yı öğrenerek Tanrı'nın benden ne istediğini daha iyi anlamalıyım ancak bu şekilde Tanrı da bana yüzünü gösterebilir. Her birimizin Tanrı’nın varlığını hissedebilecegi özüne dönebilmesi dileğiyle…